فرمت فایل : ورد

تعداد صفحات : 26

قسمتی از متن :

مقدمه

با توجه به تمام ضعف‌هاي موجود در حوزه ورزش مدارس، اينگونه به ذهن متبادر مي‌شود كه اين وزارتخانه نسبت به ورزش دانش‌آوزي بي‌اعتنا است، در حالي كه معاونان پرورشي و مديران تربيت بدني در اين مبحث در تلاش هستند كه مشكل ورزش مدارس را به يك شكلي حل كنند اما كمبود تسهيلات مالي و اعتباري و تجهيزات، برنامه‌هاي اين مديران را بي‌اثر گذاشته است. به نظر مي‌رسد متصديان تربيت بدني كشور بتوانند در اين امر دست آموزش و پرورش را بگيرند و به اشاعه ورزش در مدارس ياري رسانند چرا كه در بسياري از كشورهاي پيشرفته، شناسايي استعدادها در رشته‌هاي مختلف و ارتقاي سطح ورزش حرفه‌اي در كشور از دوران مدرسه به ويژه مقاطع متوسطه اول انجام مي‌شود. مطمئناً دود بي‌توجهي به ورزش در مدارس، نه فقط به چشم دانش‌آموزان كه در برخي مواقع به چشم ورزش قهرماني خواهد رفت.

ورزش مدارس پس از سال‌ها ركود داشته و نتوانسته است به ماهيت اصلي خود برسد و آنچه در زنگ ورزش ديده مي‌شود چيزي نيست كه به هدف اصلي نزديك باشد و حتي مي‌توان گفت گاهي زنگ ورزش در مدارس قرباني دشواري دروس رياضي‌، علوم و... مي‌شود. در حالي كه براي رشد ورزش قهرماني در كشور توجه به ورزش دانش‌آموزي نوعي الزام و اجبار است و زمان شروع ورزش براي بسياري از رشته‌ها مقطع متوسطه اول است اما دانش‌آموزان متوسطه اول نبود امكانات و فضاي ورزشي مدارس هم به مشكلات دامن مي‌زند.

براساس نتايج تحقيقي در 120 شهر كشور درصد زيادي از دانش‌آموزان با مشكل قامتي و اندامي مواجهند. نتايج اين پژوهش روي 174 هزار و 191 دانش‌آموز دختر دوره متوسطه اول نشان داد كه 69 درصد آنها ناهنجاري قامتي دارند. در دوره متوسط اين ناهنجاري 72/4 درصد افزايش مي‌يابد. بين پسران از 173 هزار و 491 دانش‌آموز پسر دوره راهنمايي، 57/6 درصد و در متوسطه 58/5 درصد اختلالات فيزيكي و اسكلتي دارند. ميانگين اين اختلالات در كل دانش‌آموزان كشور حدود 64 درصد برآورد شده است. اين اعداد و ارقام مي‌تواند يك يادآوري جدي براي اهميت دادن به ورزش مدارس باشد. به طور حتم يك دانش‌آموز به موازات تمرين‌هاي خود مي‌تواند مفاهيم درسي را به خوبي ياد گرفته و آنها را در مدت زمان كوتاه‌تري به خاطر بسپارد.

بيان مسئله :

گرچه ورزش مدارس در مقايسه با ديگر برنامه‌هاي آموزش و پرورش در كارنامه سه دهه انقلاب از حركت آهسته‌اي برخوردار بوده و در مسير 30 ساله خود جاهايي را ايستاده و با كمترين نوآوري در اين مسير دانش‌آموزان را فارغ‌التحصيل و وارد جامعه كرده اما مديران و مسوولان ارشد ورزش دانش‌آموزي آنقدر هم بي‌تفاوت نبوده و در طول اين سال‌ها طرح‌هايي را ارائه دادند و به تصويب رساندند كه شايد خيلي محسوس نبودند، حال اينكه چه مقدار از آنها به مرحله اجرا درآمده يا در نيمه راه رها شدند، بحثي جداست اما اين مطلب نشان دهنده اين موضوع است كه مسوولان امور آموزش و پرورش اهميت ورزش مدارس و حساس بودن اين حوزه را به خوبي درك كرده‌اند، طرح‌هايي چون طرح بهسا، طرح آشنا يا تشكيل معاونت‌هاي تربيت بدني و تندرستي و ايجاد پست قائم مقامي كه به تازگي در سيستم آموزش و پرورش تعريف شده، نگاه‌هاي مثبتي است كه در ورزش دانش‌آموزي وجود داشته. به طور حتم با تخصيص اعتبارات كافي و تجهيز مدارس و توسعه آنها، از دل 14 ميليون دانش‌آموز، استعدادهايي شكوفا و به تيم‌هاي ملي معرفي خواهند شد كه علاوه بر ايجاد سلامت جسمي و روحي در بين اين رده‌هاي سني حساس، فرصت مناسبي براي پشتوانه‌سازي در ورزش حرفه‌اي مي‌شود. اگر به دانش‌آموزان ايراني بگوييد زنگ ورزش خود را توصيف كنيد، اكثر آنها مي‌گويند: «يعني زنگ تفريح، زنگ راحتي و شيطوني»، هميشه دور زنگ ورزش را در برنامه‌هاي هفتگي خط قرمز مي‌كشند و آن روز را بهترين و راحت‌ترين برنامه درسي مي‌دانند. سال‌هاست دانش‌آموزان ساعت ورزش كه مي‌شود منتظر مي‌مانند تا دبیر ورزش از فايل طوسي رنگ چند توپ بسكتبال و واليبال كم باد دربياورد، به آنها بدهد تا بروند دنبال بازي و تفريح. آخر سال هم كه مي‌شود چند تا تشك مي‌اندازند وسط حياط آسفالت مدرسه و دبیر مي‌گويد: «هر كه دراز نشست بيشتري بزند نمره بهتري مي‌گيرد.» و اين خاطره‌اي است از ورزش مدارس كشورمان. شايد هر از گاهي طرح‌هاي جالب ارائه شود اما كليت ورزش مدارس اينگونه است. درحالي كه در سطح دنيا آموزش و پرورش و باشگاه‌ها متولي ورزش پايه هستند، آنها استعدادها را كشف و پرورش داده و فدراسيون‌ها قهرمان‌پروري مي‌كنند و اين امري است كه در ايران بالعكس انجام مي‌شود. يعني كشف ورزشكاران با استعداد، پرورش و تبديل آنها به قهرمان در حيطه كار فدراسيون‌هاي ورزشي است

درصورت مشکل در خرید مرورگر خود را (موزیلا فایرفاکس , کروم یا اکسپلورر) یا بانک عامل خود را تغییر دهید